Φωτιές στον δρόμο (αναμμένες) ξεπροβάλλουν
Με μάτια κλειστά πώς θα τις ξεπεράσει;
(Καλύτερα) μην προσπαθήσει να τις σβήσει,
θα χάσει καιρό και ενέργεια πολύτιμη και
στην αρχή θα τον ξαναγυρίσει...
Με μάτια κλειστά πώς θα τις ξεπεράσει;
(Καλύτερα) μην προσπαθήσει να τις υπερπηδήσει,
αυτός είναι ακόμα τυφλός και βαρύς και
το άλμα του κοντό και νωθρό...
Ας ζήσει με αυτές, τουλάχιστον του παρέχουν φώς
που ίσως κάνει τα μάτια του να ανοίξουν...
Τότε ίσως να δει πως υπάρχει διαδρομή να περάσει
αναμεσά τους.
(Τα πράγματα είναι απλά, αρκεί να είμαστε και εμείς απλοί,
δηλαδή να είμαστε εμείς...)
Δευτέρα 18 Ιουνίου 2007
Κάτι για τον δρόμο, γραμμένο με μολύβι...
Αναρτήθηκε από τον
abstract type of human
at
12:05 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Με κάλυψες με την παρένθεση. Δεν εχω να προσθέσω.
:)
welcome to the hew era of self-commented posts...:P
Δημοσίευση σχολίου