Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008

Εκεί που ήθελε να δει το όνομά του και...λοιπά πάθη

Αυτός. Γελάει.:
...δεν με έχουν φάει μόνο, με έχουν αντικαταστήσει...

Εκείνη. Σκέφτεται. Λέει τις σκέψεις της δυνατά.:
είσαι απ'τις τελευταίες ρομαντικές ταινίες
που κυκλοφορούν...και τιτλοφορείται με το όνομά σου...

Αυτός. Θλιμμένα.:
μπα...παίζω εδώ και και περίπου μια δεκαετία...κάθε χρόνο...ανελλειπώς...

Εκείνη. Γελά.:
...είσαι ασπρόμαυρη;

Αυτός. Ψυχρά.:
όχι.έγχρωμη είμαι, μα πολύ σκοτεινή.

Εκείνη. Χαρούμενα.:
ok...αυτές μ' αρέσουν πολύ...θα σε νοικιάσω από το videoclub...

(Παύση)

Αυτή. Με απορία, σαν να μονολογεί.:
ήσουν πρώτα βιβλίο και έγινες μετά ταινία;
εγώ γιατί προσπαθώ να διαβάσω το βιβλίο και δεν παίρνω να σε δώ;

Εκείνος. Ονειροπολεί.:
είμαι μάλλον ποιητική συλλογή που έγινε ταινία, αλλά ακόμα η ποιητική συλλογή δεν έχει εκδοθεί...

(Παύση)

Αυτός. Σαν να προσπαθεί να λύσει ένα σοβαρό πρόβλημα.:
πρέπει κανείς να ταξιδέψει στο μέλλον για να βρεί την ποιητική συλλογή...
πρέπει λοιπόν να ταξιδέψεις στο μέλλον...

Εκείνη. Με απλότητα. Παίζοντας με τα μαλλία της.:
ok...εύκολο...

(Παύση)

Αυτή. Χαρούμενα.:
γύρισα!

Εκείνος. Ανυπόμονα.:
την βρήκες;

Αυτή. Ήρεμα.:
τα είδα όλα...δεν μπορώ να σου πω...
μπορεί να σου χαλάσω το μέλλον...
αλλά να ξέρεις ήσουν χαμογελαστός...
πάντως είδα κάτι και για μας...

(Παύση)

Αυτός. Πιο ήρεμα πλέον.:
ενδιαφέροντα όλα αυτά. μην μου πεις. θέλω να τα δω μόνος μου όταν θα γίνουν...
να τα ονειρευτώ και να παθιαστώ μαζί τους καθώς θα τα καρτερώ...

Εκείνη. Γελά.:
δεν θα σου έλεγα...αλλά να μην σου πώ ούτε και για μας;

Αυτός. Σαστισμένα.:
μην μου πεις καλύτερα...

Εκείνη. Με απορία.:
γιατί; δεν θες να μάθεις; φοβάσαι;

Αυτός. Με πραότητα.:
θέλω να μάθω αλλά όταν πρέπει.

(Παύση)

Εκείνος. Έτσι κάτι για να πει.:
τώρα πρέπει;

Εκείνη. Αδιάφορα.:
εγώ έμαθα...

(Παύση)

Το εγώ του.:
εγώ πρέπει να μάθω ΤΩΡΑ; πάντως ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ!!!

Το εγώ της.:
καλά...δεν σου λέω...


υποσημείωση:  πολλές ευχαριστίες στο "νιάι" για την πολύτιμη συνεισφoρά της :)