ελευθερία;...ίσως...εξεζητημένη...είναι περίεργα πάντως εκεί έξω...

...απόσταση...άπωση...

Με μια λεπίδα να κόβει τον χώρο
να θρυμματίζει τον κύκλο
μιας αρρωστημένης εγκρατούς απομόνωσης

Είδε...

Βρώμικα νύχια σε χτυπημένα δάχτυλα
χεριού μιας πρώιμης γυναίκας - ενός παιδιού
Και ένα χαμόγελο να λείπει από ένα στόμα
που ικετεύει κάποιον τύραννο για λιγότερο πόνο

Απήλαυσε...

Ασημένιες πινελιές σ' έναν καμβά φτιαγμένο
από ευαίσθητη σάρκα
και τον πόνο...σαν δημιουργό ενός ψηφιδωτού
αναγκαστικής ηδονής - ανέχειας - πόθου - επιβίωσης

Άκουσε και ένοιωσε...

Γουργουρητό ικανοποίησης για ένα δάγκωμα στα χείλη,
για ένα άγγιγμα της γλώσσας σε ξένο ουρανίσκο



Και ο χρόνος απαράλλακτος...ακριβής...δίκαιος

Κυνήγι ηδονής με ένα σώμα που ευχαριστιέται ν'
ανταλάσσεται με ακριβό αντίτιμο
Μάτια μελιά - υπό γωνία χρυσά -
που κρύβουν μια άβυσσο από πληγές
ξεβγαλμένη με αλκοόλ - έτσι για την
αποφυγή περαιτέρω μολύνσεως
Χείλια μεγάλα σαρκώδη - ικανά για πλήρη ικανοποίηση -
που φέρουν γεύσεις ανάκατες από φθηνό κονιάκ,
τυποποιημένα τσιγάρα
...και χολή...
για ένα όνειρο που έσπασε σαν σαπουνόφουσκα
από το πρώτο κιόλας άγγιγμα μιας δροσερής αύρας

Και αυτός στεκόταν εκεί,
αποσβολωμένος, θεατής,
μπροστά σε μία ακόμα απόφαση,
μπροστά σ'ένα ακόμα αδιέξοδο...

...και όμως δραπέτευσε...

...έφερε πάντα την λεπίδα/ελπίδα μαζί του...